Sinds 2013 pronkt De Garnaalvisserij te paard in Oostduinkerke op de Representatieve Lijst van het Immaterieel Cultureel Erfgoed van de Mensheid van UNESCO.
Immaterieel erfgoed is levend erfgoed.
Het zijn praktijken, gewoonten, voorstellingen, rituelen, tradities, uitdrukkingen, bijzondere kennis of vaardigheden van gemeenschappen en groepen (en soms zelfs individuen) erkennen als erfgoed.
Bijzondere kenmerken?
Het wordt overgedragen van generatie op generatie en het is belangrijk voor een gemeenschappelijke identiteit.
Immaterieel erfgoed vind je overal, is van iedereen en van alle tijden.
Het is zoals vuurwerk afsteken op oudejaarsavond, goede voornemens maken bij een nieuw jaarbegin, Sinterklaas vieren, pannenkoeken bakken op Maria Lichtmis, de Belgische biercultuur, naar de kermis gaan, feesten met carnaval… en dus ook de garnaalvisserij te paard in Oostduinkerke.
In 2003 lanceerde UNESCO het Verdrag ter Bescherming van het Immaterieel Erfgoed, als aanvulling op hun eerdere verdrag rond de bescherming van Werelderfgoed uit 1972.
Op de Werelderfgoedlijst worden monumenten en landschappen met bijzondere waarde samengebracht.
Het verdrag uit 2003 en de daaruit volgende Representatieve Lijst voor het Immaterieel Cultureel Erfgoed van de Mensheid doet hetzelfde doen voor het levend erfgoed.
UNESCO wil zo de toekomst verzekeren van deze tradities, rituelen en voorbeelden van vakmanschap. Een plaats op de Representatieve Lijst moet ook zorgen voor een grotere zichtbaarheid van en bewustzijn over dit erfgoed.
Met deze UNESCO-erkenning engageert de gemeenschap rond de garnaalvisserij te paard zich om dit erfgoed te borgen.
Dit wil zeggen: bewust actie ondernemen zodat deze praktijk blijft bestaan en wordt doorgegeven aan de volgende generaties.
In samenspraak met de garnaalvissers te paard, de erepaardenvissers, de Koninklijke Orde van de Paardevisser en het gemeentebestuur van Koksijde zet het NAVIGO-museum de schouders onder deze borgingsopdracht.
Sinds 2013 komen al deze partijen ook samen in het zogenaamde Borgingscomité, dat de meest geschikte maatregelen neemt om te zorgen dat deze ambacht zich duurzaam verder blijft ontwikkelen.