Deze kleine kapel is in 1819 gebouwd in opdracht van de laatste vijf monniken van de Duinenabdij, ter ere van hun zalige Vader Idesbald. Wat verder, bij het monument van Idesbald op de Koninklijke Baan, lees je meer info over de populaire abt. Het Genootschap van de Zalige Idesbald organiseert sinds 1994 de oude bedevaart naar de kapel van de abt. Nu wordt die jaarlijks georganiseerd op de eerste maandag na 18 april, in samenwerking met de Pastorale Eenheid Ster der Zee en het gemeentebestuur. Eén van de hoogtepunten is de verering bij het kruis van Sint-Idesbald, het Baaldjes Kruis.
Vooral de Koksijdse paardenvissers en landbouwers uiten hier hun hoop op een goede vangst en oogst. Dit verhaal wil ik jullie alvast niet onthouden: De Roesschaert was een eeuwige kwelduivel van de vissers. De Roesschaert verscheen zowel op zee als op het strand en in de duinen en werd gevreesd aan de hele Vlaamse kust. De kwelduivel liet zich onder verschillende gedaanten zien; meestal had hij een rosse baard, ogen als groene lantaarns, duivelshoorns en de bek van een kabeljauw. Deze duivel in persoon was half mens, half vis. De Roesschaert stond voor ongeluk, en als je hem zag was er maar één remedie: de vrouw van de visser moest tijdens de vrijdagsmarkt bidden bij het kapelletje van Sint-Idesbaldus in Koksijde, ‘Baldjes Kruis’. Ze moest maretak en donderkruid meehebben en die, na te hebben gebeden, in zee gooien terwijl ze verwensingen riep naar de Roesschaert. Tot slot moest de vrouw een boord van haar rok afsnijden en aan het kruis binden. Was de visser vrijgezel dan moest hij zo snel mogelijk een trouw lief zoeken om dit ritueel te volbrengen.
Beschermd Monument bij Min. Besluit van 21.08.1984.
Van Buggenhoutlaan, Koksijde